Dag 15 - Moab

Vanwege de voorspelde hitte hebben we besloten om vandaag vroeg aan de dag te beginnen. Om half zes staat de wekker, zodat we al voor de hitte (en ook de drukte) de eerste trails kunnen lopen.

We rijden naar het nationaal park Arches, wat vooral bekend staat om haar indrukwekkende natuurlijke stenen bogen. Als we Moab nog niet uit zijn gilt Jidske het opeens uit. Evert kijkt haar aan en direct erna kijkt hij naar weg en kan nog net een hert ontwijken. Dat was wel even heel erg schrikken, maar gelukkig ging het net goed. We rijden erna via de scenic drive naar het laatste puntje in het park. Hier ligt de trailhead van Devil’s Garden. Helaas komen we er dan wel achter dat we de sd-kaart van de camera in het hotel hebben laten liggen. Gelukkig hebben we onze mobieltjes nog om wat mooie momenten vast te leggen. Devil’s Garden heeft een trail naar diverse bogen, waarvan de één moeilijker te bereiken is dan de andere. Wij willen vandaag de Double O arch zien, en dat betekent dat we een trail van 6,8 kilometer moeten lopen.

Daar waar de meeste mensen afhaken na 1,3 kilometer af, waar de Landscape Arch gelegen is. Zij keren dan weer om naar de parkeerplaats. Wij gaan hier echter dieper de rotsen in. Via een trail met een hoge moeilijkheidsgraad is de Double O arch te bereiken. Dat deze wat moeilijker is dan degene die we al gedaan hebben, merken we al snel. We vragen ons af hoe we in hemelsnaam over een stijl obstakel moeten komen. Na wat improvisatie lukt het ons beiden om naar boven te komen, waardoor we ons pad kunnen vervolgen. Er staan telkens stapeltjes met stenen langs de trail om aan te geven hoe je moet lopen. Het is een erg zwaar parcours, maar we slepen elkaar er doorheen. We merken ook nu weer wat voor goed team we zijn. Als Evert een duwtje nodig heeft, krijgt hij deze van Jidske. En andersom geldt natuurlijk hetzelfde. Via nog een paar moeilijke obstakels bereiken we de Double O arch. We zijn erg trots op elkaar. Dit hebben we toch maar mooi geflikt.

Nadat we in de schaduw even zijn bijgekomen gaan we de arch beter bekijken. We klimmen er doorheen en zien dat we vanaf de andere kant een schitterend uitzicht op het park hebben. Op de terugweg naar de parkeerplaats bezoeken we ook nog een andere arch, de Partion Arch. In totaal leggen we daardoor 8 kilometer af op deze trail, en niet met de makkelijkste omstandigheden. Onze twee waterzakken van elk twee liter zijn tot op de laatste druppel leeg, wat wel weer wat zegt over de warmte. Zelfs zo vroeg op de dag al.

In de auto zetten we de airco aan, en terwijl we naar de volgende trailhead rijden komen we weer wat bij. We besluiten ondanks de hitte toch nog een mooie trail op te zoeken. De Windows trail heeft drie mooie arches, en we kunnen van een afstandje ook nog de Balanced Rock en Double Arch zien. Toch ook weer een kleine twee kilometer die we daarmee afleggen.

Na al dit schoons besluiten we om in Moab te gaan lunchen. We gaan naar de Sweet Cravings Bakery en bestellen daar allebei een heerlijke wrap. Deze eten we op onze hotelkamer op. Evert komt hierna wat bij en kijkt naar het voetballen. Jidske belt met het thuisfront en draait een wasje.

Aan het einde van de middag gaan we de Main Street van Moab op en gaan daar weer op jacht naar souvenirs. We slagen voor een shirtje voor Jidske. Als avondeten delen we een heerlijke Lemon Chicken met rijst en groenten, vergezeld met twee heerlijke milkshakes. Ondertussen waren we op de klok aan het kijken. Om zeven uur zouden we namelijk worden opgepikt door een jeep van Dan Mick.

Bij Dan Mick’s Guided Tours hebben we een Sunset Tour geboekt. Over de zandduinen, zowel verhard als onverhard, rijden we richting een mooi punt om de zon te zien ondergaan. Dit doen we via de Hell’s Revenge route. Wat we onderweg meemaken is een geweldige ervaring. Over smalle vinnen van een duin rijdt de zeer ervaren gids, met aan beide kant een afgrond. Jidske vind het in eerste zeer spannend, maar na een paar minuten heeft de gids haar overtuigd van zijn stuurmanskunsten. Hierna genieten we beiden enorm van dit avontuur. De jeep staat voor ons gevoel soms verticaal, zo stijl gaat het omhoog. Ook zoekt de gids telkens het moeilijke deel van de route. Je zou hem ook anders kunnen rijden, maar dat is “not as fun”, zoals hij dat zegt. Vlak bij het Sunset Point krijgen we nog een speciaal stuk route, de Hell’s Gate. Hier ga je stijl omhoog en komt de jeep ook met een band los van grond, zo zien we bij anderen. We rijden namelijk in een colonne van in totaal vier jeeps. Hierdoor maak je het niet alleen zelf mee, maar zie je ook de andere jeeps wat je meemaakt. De zonsondergang was wederom erg mooi.
Jidske gaat hierna nog op banden van de jeep staan en pakt de maan in haar handen. Zo lijkt het tenminste op de foto. In de donker wordende omgeving rijden we terug naar het beginpunt, en uiteindelijk het hotel. Een super ervaring!

Morgen vertrekken we weer uit Moab. De volgende bestemming is Capitol Reef.